रविवार, २२ जानेवारी, २०१२

मला आवडलेली कविता - गुरफटलेली आसवे

शनिवारच्या सुट्टीची दुपार नुसती झोपून आंबवलेली असावी, अगदीच अंधारुन आल्यावर .. कातरवेळही गडद झाल्यावर तुम्ही जडावल्या डोळ्यांनी उठावे आणि वाचनात ही कविता यावी .. गुरफटलेली आसवे

यशस्वी ललित लेखनाची टेस्ट काय असावी ? कमी शब्दातली मांडणी ? कमी शब्दातली अर्थवाही मांडणी ? हां अल्पाक्षरत्व ! हीच खरी ललिताची टेस्ट .. वाचकांच्या कल्पनाशक्तीला धुमारे फोडणारी .. दिर्घकाळ जिभेवर चव रेंगाळवणारी रचना .. ललित म्हणजे अशी जादू की जी प्रत्येकाच्या मनात, एका युनिक, वेगळ्या कथेचा रंगमहाल उभा करते .. जो ज्याच्या त्याच्या अनुभवांच्या आणी मानसीच्या चित्रकाराच्या ताकतीनुसार कमी अधिक रंगीत, गुढ, भव्य असावा .. असेलही कदाचित. असे ललित, ज्यात एखादे कथाबीज बेमालुम लपवलेले आहे, माझ्या मनात परिकथेतल्या आकाशापर्यंत पोचणार्‍या झाडासारखे सरसर मोठे होते. जादूई रंगमहाल उभा करते. या फक्त चार ओळीच्या कवितेत ही ताकत कशी आली असावी याचे कोरडे विवेचन करण्यापेक्षा माझ्या जादूई रंगमहालातले एक दार इथे किलकिले करतो ..

कवितेच्या पहिल्या वाचनातच कविता किती अर्थवाही आहे याची ताकत यावी. माझे डोळे पुनर्वाचनासाठी पुन्हा पहिल्या ओळीवर स्थिरावले. चित्रदर्शी ... हो निखळ चित्रदर्शी पहिल्या दोन ओळी. या ओळीतच मानसीच्या चित्रकाराला भलामोठ्ठा कॅनव्हास मिळावा आणी त्याचे कुंचले सरसर फिरायला लागावेत.

काळोखात आसवे आपली
दिली-घेतली, गुरफटलेली.


अंधार्‍या शयनगृहात, एकमेकांवर निरातिशय प्रेम करणारे दोन जीव एकमेकांच्या मिठीत गुरफटलेले असावेत. कसल्या अज्ञात कारणाने ते एकमेकांपासुन दूर होणार असावेत आणि त्या जाणिवेने होणारा आर्त अश्रूपात दोघांनाही अनावर असावा. कदाचित अंखंड चुंबनाच्या वर्षावात ... किंवा भिजलेल्या चेहर्‍याच्या जवळीकीने एकमेकांची आसवेही एकमेकात मिसळून जावीत. प्रेमाच्या या अत्युच्च उत्कट अनुभुतीवर स्वार त्या जोडप्याला आपल्या आसवांच्या मिलनाची ओढ जाणवावी, दूर जाणे बिकट होत जावे आणि एकाने जीवाने दुसर्‍याला विचारावे ..

कोणती तुझी? कळलेच नाही.
माझी ओळखलीस का, तूही?


कोणती आसवे तुझी ? मला कळलेच नाही. तुला माझी आसवे ओळखता येतात ? का तुही तिथेच पोचली आहेस जिथे मी आहे ? (मला कळलेय की आता आपण एकमेकांचे इतके झालो आहोत की आपल्या आसवांनाही एकमेकांची ओढ आहे, तेही एकमेकांत इतके बेमालूम मिसळतात की वेगळे करणे अवघड व्हावे. आसवांची ही कथा तर तू आणि मी वेगळे होण्याची काय कथा ..)

------

ब्राव्हो धनंजय .. ब्राव्हो !!

(श्रेयअव्हेरः वर पहिल्या परिच्छेदात नमुद केल्याप्रमाणे कवितेचे श्रेय धनंजय यांचे, मूळ लिखाण मिसळपाव डॉट कॉम वर http://www.misalpav.com/node/20487)

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत: