शुक्रवार, २४ ऑक्टोबर, २००८

दिवाळीच्या शुभेच्छा !!



नमस्कार मित्रांनो,

लोकायततर्फे आपणास दिवाळीच्या अनेक शुभेच्छा.
दिवाळी म्हटले की काय आठवते ? फटाके, लाडु-करंज्या, नवे कपडे आणी हो दिवे !! दिव्यांचाच तर हा सण, दिवाळी. प्रकाशपुजना दिवस. आपल्या भारतियांचा आवडता सण. दिवाळीच्या दिवशी अमावस्या असते, अमावस्येच्या रात्रीच्या किर्र अंधाराला आपण दिवे लाउन, आतिषबाजी करुन आव्हान देतो. त्यात छोट्या छोट्या पणत्या पण हिरीरीने भाग घेतात, त्या पणतींतली इवलीशी ज्योत हीच दिवाळीच्या महोत्सवाची खरी प्राणशक्ति, अल्प स्वल्प अंध:कार आणि त्या अंध:काराला जिंकणारी मातीच्या पणतींतली इवलीशी जळती वात.
लोकायतही आज त्या पणतीच्या रुपातच आहे, संगणक आणी निगडीत तंत्रज्ञाबद्दल महाराष्ट्राच्या कानाकोपर्‍यात अजुन बराच अंधार आहे. लोकायत आपल्या परीने प्रयत्नरत आहेच. महत्वाचा आहे तुमचा सहभाग. या !! मिळुन या पणतीला तेजाने झळाळणारा सुर्य बनवुयात !

सध्या लोकायतवर संगणक विषाणू , मराठीतून सी शिका, आणि लिनक्स बद्दल माहितीचे लेख प्रामुख्याने आहेत. तसेच येथील प्रश्नमंचात मोबाईलवर मराठी संकेतस्थळे, पीईएफ बनवा आदीचे लेख आहेत. आगामी दिवसात मुक्तस्त्रोत सॉफ्टवेअर्स बद्दल लिखाण तसेच काही मुक्तस्त्रोत प्रकल्प सुरु करण्याचा मानस आहे. काही प्रणालींच्या भाषांतराचे काम करण्याचाही मानस आहे. त्याचा श्रीगणेशा म्हणुन वर्डप्रेस या मुक्तस्त्रोत प्रणालीचे मराठीकरण करण्याचा प्रकल्प राबवला जात आहे. लवकरच ते लोकायत डॉट कॉम वर विनामुल्य उपलब्ध करुन दिले जाईल. आज अनेक लोक त्यांचे ब्लॉग सुरु करण्यासाठी उत्सुक असतात पण सद्यस्थितीत संपुर्ण मराठी असे एकही टुल अस्तित्वात नाही. लोकायतच्या या महत्वकांक्षी प्रकल्पामुळे ही अडचण कायमची दुर होईल. लोकायत डॉट कॉम तर्फे याच्या वापरकर्त्यांना विनामुल्य संपुर्ण सपोर्ट दिला जाईल. अजुन एक महत्वाचा प्रकल्प म्हणजे व्हिडिओ ट्युटोरिअल्सचा. सर्वसाधारण माणसाला संगणकाच्या दैनंदिन वापराच्या अडचणी सोडवण्यासाठी व्हिडिओ ट्युटोरिअल्स उपलब्ध करुन दिले जातील.

आपणास दिवाळीच्या पुन्हा एकदा शुभेच्छा. लोकायतने दिवाळीसाठी काही शुभेच्छापत्रे उपलब्ध करुन दिली आहेत. आपल्या स्नेह्यांना शुभेच्छा पोचवण्यासाठी कृपया या लिंकवर या : http://www.lokayat.com/diwali.html

संपादन मंडळ
लोकायत.कॉम.
लोकांकडून - लोकांसाठी

गुरुवार, १६ ऑक्टोबर, २००८

कॅनव्हास

मानसीचा चित्रकार तो,
तुझे निरंतर चित्र काढतो,चित्र काढतो.

हृदयनाथांच्या आवाजात अशी सुंदर पदं ऐकतांना हलकेच डोळा लागावा अन कानावर पडणारे अमुर्त शब्द मुर्त व्हायला लागावेत. मानसीचा चित्रकार खरोखरीच अवतरावा अन त्याने स्वच्छ निरभ्र आकाशालाच त्याचा कॅनव्हास बनवावा. कल्पनेच्या कुंचल्याने सरासर त्याने हात चालवायला सुरुवात करावी अन कल्पनाचित्रांची जादुगरी त्या कॅनव्हासवर उतरु लागावी. साधी साधीशी रानफुले कुंचल्याच्या फराट्यातुन साकारु लागावीत, कधी नितळ वहाणारे पाणी दिसावे तर कधी उमटावे जाळीदार झालेले एखादे पिंपळाचे पान.

झराझरा ती चित्रं मागे पडावीत अन कुंचला गुंतावा एक अगम्य चेहरा रेखाटण्यात. तो चेहरा रंगवण्यात कुंचला पार गुंगुन जावा अन आपण मनाशी तो चेहरा ओळखण्याचा प्रयत्न करत रहावा. जसाजसा चेहरा अधिकाधिक उतरावा तसा तसा मी आणिकच प्रश्नांकित होत जावा ! खुद्द चित्रकाराला अव्हेरुन त्या चेहर्‍याने आपली ओळख लपवण्याचा प्रयत्न करावा. मला पुसटशी ओळख लागावी असे वाटताच त्या आसंमतात एक अस्वस्थता भरुन यावी. अचानक चित्रकाराच्या हातुन कुंचला निसटावा अन खोल खोल गर्तेत अदृश्य व्हावा . त्या अर्धवट अनोळखी चेहर्‍यावर जणु हलकेसे स्मित उमटलेय असे वाटावे अन क्षणात सगळे पुसले जावे, तो चित्रकारही दिसेनासा व्हावा. आता मात्र आकाश मगासारखे नितळ निरभ्र नसावे, काळे कभिन्न आभाळ भरुन आलेले असावे अन सुरु व्हावा चेहर्‍याची ओळख पटवण्याचा प्रयत्न वांझोटा प्रयत्न, सतत निरंतर, टोचत रहाणारा.

श्वास अडकवणार्‍या आठवणींचा पाउस मुसळधार पडत रहावा अन विरघळवुन टाकावे साला .... या जाणिवेला .. या स्वप्नाला .. आणी या अस्तित्वाला !!




या लेखनावरचे मिसळपाव डॉट कॉम वरचे प्रतिसाद पहा.