असच एखाद्या दिवशी असेल धो धो पाउस
आणी तू न मी असुत सिंहगडावर
भिजलेले असुत चिंब आपण
आणी गोठलेले असतील शब्द सुद्धा
वारा मग धरेल अंतरपाट आपला
अन आकाश करेल तुझे कन्यादान
तिथेच होईल सप्तपदी आपली
आणी गारांच्या असतील अक्षता
झोकून देऊ हे शरीर मग
उंच कड्यावरुन एखाद्या
सोपवून देऊ मग सगळे काही
चिरंतन अविनाशी मृत्यूला
1 टिप्पणी:
ahaa!!
Beautiful poem indeed.....
टिप्पणी पोस्ट करा