श्रावणझड

आजूबाजूला ... इकडेतिकडे .... सगळीकडे

तुझ्याच आठवणी पसरलेल्या

तुझी डायरी, तुझे पेन

तुझा डेस्क अन बरेचसे असे तुझे काही

प्रत्येक गोष्टीकडे पाहताना ...

येणारा प्रत्येक संदर्भ तुझाच

अन त्या संदर्भाबरोबर येणारी आठवणीची श्रावणझड

माझीच ......... फक्त माझीच

देवगांधार

ओळख बरं आज सकाळी मी कोणाला पाहिले ??

पोपटी रंगाचा ड्रेस घातलेला ... मनात प्रश्नांचे, विचारांचे काहुर माजलेले... एक हात सतत पर्स वर ठेवलेला ... दर मिनिटाला मनात इच्छा ... देवा फोन येउदे, फोन येउदे .... टेलेफोन ओफ़िस समोरुन एकटेच माझे आनंदाचे झाड चालत येत होते ...

एक नजर पहिले अन मनत देवगांधार उमटला ... असा देवगांधार जो कोणी ऐकलेला नाही ... मग मनात उमटत होते ते काय आहे ... कोणतीतरी .. जणु सात जन्म जुनी एक जाणिव सांगत होती .. हाच तो सुर जो तुला आजपर्यंत गवसला नव्हता ... देवगांधार ... अन इकडे माझे आनंदाचे झाड एकटेच चालत येत होते ...

अंतर हळुहळु कमी होत होते ... मनात हुरहुर दाटली होती ... देवगांधार धुंद करत होता ...
मी बाजुला झालो ... माऊ अगदी हाकेच्या अंतरावर आली ... असे वाटले सरळ पुढे जावे अन माझ्या वेड्या कोकराला मिठित घ्यावे ... पण कोणजाने कशाने बांधुन ठेवले होते मला ... ते आरसपानी सौन्दर्य नजरेत भरले अन निमुटपने चालता झालो ...

देवगांधार खुंटला .. गाड्यांचे कर्कश्श्य होर्न कानात घुमले .... वळुन पाहिले तर ... पोपटी रंगाचा ड्रेस घातलेले माझे आनंदाचे झाड एकटेच चालले होते .. माझ्याकडे पाठ फ़िरवुन ....